Arenys de Munteko kontsulta gauzatu denetik, goiak jo eta beheak jo dabiltza espainiazale amorratu eta ez hain amorratuak. Ezin dute, antza, hain jaki mingotsa irentsi. Ez dira nazionaliztak, ez, baina sutsu jokatzen dute euren nazioaren alde.
Eskura izan dituzten oztopo guztiak jarri dizkiote kontsultari: errekurtsoa, debekapena, mehatxuak, presio mediatikoa… baina dena izan da alferrik. Azkenean, ezin izan dute eragotzi. Enbarazu guztien ganetik, iragarritako kontsulta gauzatu egin da. Eta ez nolanahi. Herritarren %41ak hartu du parte, eta horien artetik % 96,3ak baietz erantzun dio Catalunyaren askatasunari buruzko galderari.
Orain, kontsulta egin eta gero, kontsultaren emaitzari garrantzia kentzen ari dira. Ez daukala legezko baliorik diote lehenengo eta behin. Ez duela, beraz, inor behartzen. Ez dela binkulantea, alegia. Eta herri txiki baten iritzia dela bakar-bakarrik. Ez Catalunya osoarena. Eta %41ak soilik hartu duela parte, ez herriaren gehiengo osoak. Bale egia da hori guztia. Baina hori guztia egia izanik, batek baino gehiagok galde dezake: Zergatik haserretu dira horrenbeste, orduan? Zergatik egin dute hainbeste ahalegin kontsulta eragozteko? Zergatik aurkeztu dute errekurtsoa? Zergatik debekatu dute hain modu zorrotzean? Zergatik bilatu dute kontsultaren porrota Falangista taldeari egunean bertan herriko kaleetatik kontrako manifestazioa egiteko baimena emanez?
Oker dabiltzala uste dut, Arenys de Munten gertatutakoa egun bateko lorea dela uste dutenak. Ez horixe. Nire ustez, izar iheslariarena baino izerberg sakon baten buruaren itxura dauka Catalunyako herritxo honetako esperientziak. Erratuta egon naiteke baina, nik neuk, mogimendua somatzen dut kontsulta horren azpian. Sustraia. Kemena. Ilusioa. Borondatea. Horrela erakusten ematen du zenbait alderdik kontsulta hori beste herri batzuetara zabaltzeko iragarpenak. Kontsultak ez dira Arenysen agortuko. Norbaitek aurreratu du kontsulta berriak egiteko, Espainiako Konstituzioaren urteurrena ospatzen duen eguna izan daitekeela egokiena, hots, abenduaren 6a.
Eta ez du axola kontsultak indar juridikorik ez izateak. Arenystarren iritzia ezagutzea zen bere xedea eta ondo baino hobeto bete du helburu hori. Orain badakigu jakin Arenystarren gehiengoa, Catalunyaren askatasunaren aldekoa dela. Eta bihar, etzi ala abenduaren 6an, beste herri batzuetan kontsulta berdinak egiten badira, herri horietako guztietako herritarren iritzia jakingo dugu. Ez da gutxi. Inkestak baino balio handiagoa dauka herri guztiari zuzendutako kontsultak.
Ez du axolik, ezta ere, herritarren %41ak bakarrik parte hartu izanak. %41a, Euskadin, Konstituzioaren erreferendumean parte hartu zutenen portzentaia baino jasoagoa da. Eta Konstituzioaren erreferendum horrek huts demokratikorik ez badauka, Arenyseko kontsultak ere ez du okerrik.
Arenystarren zorionerako, inork ez du esan kontsultak ez duela balio terrorismoaren indarkeriaren mehatxupean gauzatu izan delako. Catalunyan, jakina, ez daukate Euskadin daukagun arazo hori, eta inork ezin dezake indarkeriaren aitzakia erabili, Arenys de Muntekoa bezalako esperientziak itzalaren iluntasunera bidaltzeko. Gure artean, ordea, bai. Norbaitek esan du -eta esan ere ondo esan- Euskadin ez zigutela utziko horrelako kontsulta egitea. Ez dakit utziko ziguten. Baina badakit jakin, kontsulta egin izan bazen, indarkeriaren mamua bueltaka ibiliko kontrako prentsaren argudioetan.
Horra hor bada, Arenys de Munteko esperientziatik atera dezakegun ikasgai argia. Indarkeriak, abertzaletasunaren alde baino, kontra jokatzen du.
Blog de Josu Erkoreka 
Zurekin ados nago. Eta orain espainiar gobernuak espainolen aurrean aurkeztu beharko du, zergatik Ibarretxen kontsulta baztertu zen, eta herri txiki hontakoen aurka ezer ez zen egin. Europaren aurrean lotsagarri gelditzen da Espainia, berriro ere.
Ados zurekin Josu. Indarkeriak abertzaletasunaren kontra jokatzen du eta agian Estaduari ez zaio interesatzen indarkeriaren amaiera.
Dena den, ezin dugu ezer egin ETAk bere itsukerian jarraitzen duen bitartean ? Nere ustez Bai, abertzaleok gutxieneko adostasunetara heldu beharko genuke, giza eskubide guztiak errespetatuz eta erabakitzeko eskubidea kontsulta bidez eginez Catalunyan legez.
Zer deritzozu desobedientzia zibila? (Ghandiren eran)
Ongi izan.
Gure arazoen aurrean europaren jarreran,tamalez,ETAren eragina,berriz ere,gure kontra jokatzen du nabarmenki.Europan ez dute galtzen,orokorrean,ezta minutu bat «Euskal arazoaz»hausnartzen;Terrorista talde batek,bere kide baten estatuan terrorismoaren bidez saiatzen da bere nahi politikoak lortzen,honen inguruan dagoen guztia kakaztatuz,eta kitto.
Hala ere,urte asko daramagu entzuten ETAk,alderdi abertzaleentzat abantail bat supotzen duela politikoki.Lotsagabez inguraturik gaude,animo!
Josu langile!
Beti al pie del canion! Haber si es la politica lo que te libera!
Eskerrak EAJ-ko norbaitek idatzi duela Catalunyan gertatutakoari buruz. Baina oraindik zain nago Urkulluren jarrera eta adostasuna entzuteko. Guk kontsulta izan genuen eta prakak jaitsi genituen. Arenys de Munteko ikasgaia niretzat oso argia izan da. EAJ-rentzat eta beste euskal alderdirentzat «Autodeterminazioa» hitz bat besterik ez da: hitz bat botoak lortzeko eta hitz bat bere izenean hiltzeko (ETAren kasuan). Gure esku egon zen kontsulta egitea eta ez ginen ausartu.
Kontsultak, noski, kontsultak dira, ez dira hauteskunderik, etza referemdum-ik ere. Apika, Bermeon halakorik antolatuz gero, emaitza antzekoa atera litzateke, baina hortan ez datza gakoa. Zu zeuk, Josu maitea, independentziaren aldekoa zara benetan? Zeintzuk izango lirateke zure «herriaren mugak»? Bermeorenak? Bilborenak? Nire ustez, independientziaren kontua argudio erretoriko baino ez duzue. Arazo gehiegi duzue independentzia gauzatzeko: zer da Esukal Herria definitu behar; «erabakitzeko eskubidea» (Arteta gaur bertan «El Correo» engunkarian dioen bezala) eskubide unibertsala dela demostratu behar, eta hau denarekin koerentea izan beharko zenukete. Ez du balio zuen Euskal Herriko zati batean konsulta aldarrikatzeak, EAEEn hain zuzen ere, eta Tudelakoen iritzia kanpoan uztea. Hau ez da soilik koerentea ez izatea. Tranposo hutsa izatea baizik.
Aizu, Imanol orain dela 600 urte inork ez zekien Espainia zer zen. Pixkanaka pixkanaka estadu hori osatu da, dakizun bezala. Ez ote dugu euskaludunok astirik izango definizio bat moldatzeko eta horren gainean lana egiteko? Edota lehenengo egunean dena argi eta garbi gelditu behar du? Irakurri ezazu Espainiaren kondaira, eta eskerrak ezkontzen bidez nazioa sortu zen, bestela…
Aupa Josu.
Arrazoi osoa zeurea: indarkeria da oztopoa eta ez da bakarrik akats etiko bat baizik eta akats politikoa.
Indarkeriak dena kutsatzen du. Noiz konturatuko dira gure herriaren salbatzaileak, eta batez ere, euren jarraitzaileak horretaz.
Bergak (Gernikarekin anaitutako herria) nahi du kontsulta berbera konbokatu. Eta Gernikak?
Argi dagoena da gaur egun akats politiko galanta dela ostrukarena egitea. Herri baten nahia (nahiz eta gehiengo oso batena ez izan) eragoztea eta arazoaren existentzia ukatzea.
Joer Josu, zenbat maite zaituen Imanolek, eh?
Juan José está muy contento por el referéndum de Arenys. STOP. Os manda un cordial saludo desde Puerto Rico. STOP. Está impartiendo clases de autodeterminación en Español. STOP. Arenys se ha convertido en la problema de España, mientras Euskadi es una balsa de aceite. STOP.
Josu.
Arenys de Munten izandako kontsultaren emaitzak zera esten digu: Erreferendumak antolatzea gauza erreza dela, hala nahi izanez gero. Hori da zure mezua. ados. baina ez hain erreza.
Lehenik eta behin, abertzale maiteak, A. de M-en gertatutakoak ez du esan nahi arenys edota Kataloniako biztanleriaren gehiengoa, independentziaren alde dagoela; are gutxiago herritarren %41en parte hartzearekin Ez al degu esaten, Euskadin, konstituzioa oso jende gutindependentzia lor daitekeela.
Kanadako hauzi konstituzionalak (noizko Espainiakoa?) ezagutzera eman zuen erabakiak argi laga zuen: Demokrazia batean, horrelako erreferendumeei, gehiengo kualifikatu bat eskatu behar zaiola; baita parte hartzeri ere. (nortzuk hartu zuten parte A. de M-en? emaitzen arabera, argi dago zeintzuk ez zuten parte hartu.)
Gehiago antolatuko direla? jakina baietz. Baina A. de M-en, eta gainerako herrietan, gertatutakoa bertan geratuko da: independentziaren aldeko botoak biltzeko parada, besterik ez. Eta hau da, nere ustez, Arenysen ikasgaia.
Bigarren mezua, Indarkeriak, abertzaletasunaren alde baino kontra jokatzen duela. Bat nator zurekin. Eta gehiago esango nuke: Konponbidearen alde baino kontra ere bai.
Bigarren parrafoa, ondo idatzita:
…Lehenik eta behin, abertzale maiteak, A. de M-en gertatutakoak ez du esan nahi Kataloniako biztanleriaren gehiengoa independentziaren alde dagoela, are gutxiago herritarren %41en parte hartzearekin independentzia lor daitekeela….
“GRACIAS A DIOS, NOSOTROS NO TENEMOS IDENTIDAD”.
(Jesús Sánchez Adalid)
Querido Josu:
Estar en el poder debe ser muy aburrido, siempre haciendo lo mismo, no es como estar en la oposición, que hoy haces una garnatxa y mañana puedes hacer otra cosa, y bueno, ya si eres senador como el Tío Iñaki ya es que ni te cuento porque tienes todo el tiempo del mundo, bueno sí, te comento un par de cosillas que le conté el otro día al señor Patxi, al lehendakari de las tierras vascas, el día siete estuve en el Teatro Romano de la Emerita Augusta, más de tres mil personas en las gradas, en la entrega de las Medallas de la Comunidad que anualmente otorga nuestro lehendakari que para eso lo tenemos, uno de los galardonados era y es el escritor Jesús Sánchez Adalid, que además es el cura de Alange, el pueblo del capitán Lozano, el famoso abuelo de Zapatero, y en su breve discurso nos dijo, nos dejó dicho: “Gracias a Dios, nosotros no tenemos Identidad. Se sufre menos, se es más feliz”, y tiene más razón que un Santo, si es que estais todo el día cabreaos, imagínate un nacionalista que dejara de serlo por un día, pues seguro que sería el día más feliz de su vida, deberías hacer la prueba, y es que no creas tú que no es una putada estar las 24H dale que dale a la cabeza, como un Cajero Automático pero sin un puto duro, o sea, euro; y otra cosa buena que tiene no tener Identidad es que no te tienes que andar cambiando el nombre cada dos por tres, te acordarás cuando se murió el Caudillo de las Cuatro Décadas, o sea Franco mayormente, que todo quisqui, hala, al Registro Civil a euskarizarse el nombre, el Tito Arzalluz el primero, que le puso una X a Javier, el que se llamaba Ignacio pues Iñaqui, Iñaxio o lo que sea, no sé si sabes como te digo, y ahora al revés, desde que está el señor Patxi, todo el mundo se quiere llamar Paco, o Francisco Javier, o Borja Mari, que también los hay, y todo porque el lehendakari se llama López y les da envidia que salga en la Vanity, bueno todos no, las cosas como son, Ibarretxe se llamaba y se llama Juan José, y que San Pedro se la bendiga a quien Dios se la dé.
Lo que hay que ver.
Agur amigo,
Quien parece aburrirse eres tú, desde la serena, desde Mérida o desde donde Cristo perdió las zapatillas, que, no teniendo otro pito que tocar, te dedicas a sembrar cizaña (eso es lo que tu crees que haces) más allá de tus horizontes.
Si tú no tienes identidad, pues muy bien. Si además te congratulas, güay. Que te quieres cambiar el nombre o el sexo, perfecto. Pero deja de hablar de lo que no sabes. Métete en tus asuntos, que seguro que en LA SERENA hay muchas cosas en las que ocuparse.
¿Realmente pretende defender alguien que en Extremadura (o en España) no tienen Identidad?
¿Nadie sale a defender aquella gente de tal barbaridad y del desprecio que supone?
¿Es que hay gente que piensa que (toda) la gente de Extremadura es tonta?
Pero algunos opinamos que lo que en realidad se pretende al decirlo es negar la Identidad de otros diciendo negar la propia. Y que, además, es fuente de felicidad (¿¡!?).
Pues muy bien: ¿y si algún vasco que sea «vascocentrista» (como hay «hispanocentristas») dice que ser vasco es lo «normal» en las personas (porque es lo que él conoce) y que tener otras Identidades es lo raro?
Atxes, ez dezagun Arenys de Munteko kontsultatxo hau identifikatu Ibarretxe lehendakariak asmatu zuenarekin. Gurea, EAE guztian egin behar zen. Eta materialki ezinezkoa zen horrelakorik antolatzea lurraldearen zati handi bat kontsultaren kontra zeuden alkateen agintepean egonez gero. Arenys de Munten egitea erraza zen. Gehiengo abertzalea dauka udalak. Baina eta… Gasteizen? Donostian? Barakaldon? Nola antolatu behar zen?
Imanol, ulertzen dut norbait gertatutakoarekin haserre egotea. Baina nire komentarioa zuk planteatzen duzuna baina motzagoa zen. Ez zen hain ur sakonetan sartzen. Onartezina iruditzen zait -eta erridikuloa- Estatuak Arenys de Munteko kontsulta hori eragozteko egin duen ahalegin sutsua. Bestela, zuk planteiatzen dituzun arazoak ez dira arazo. Estatuak erabiltzen dituen aitzaki argumentatuak dira nahi ez duen zerbait gauza ez dadin. Bestalde, Artetaren argudiotik sakonduta, ez legoke eskubide unibertsalik. Bizitzeko eskubidea ere ez. Bermatzen al da, esate baterako, Ipar Korean, Txinan ala Iranen?
Juan de Etxano, dirudienez, Lópezen propagandista da. Oasis-aren teoria zabaltzen ari da. Badakizue… Lopezen gobernuak arazo guztiak bideratu ditu eta pakezko oasis honetara ekarri gaitu euskaldun guztiak.
Beñat, ez dakit ohartu zaren baina zure baieztapenetako batzuk, Konstituzioa urratzen dute. Legetik kanpo jarri duzu zeure burua. Kanadako aurrekina aipatzen duzu!! Hori anatema!! Gehiengo argia eskatzen du Kanadako Auzitegiak independentziaren aldeko bidetik aurrera egiteko. Baina Konstituzioa aprobatzeko, Espainiako Konstituzioak, nahikotzat jotzen du %1aren aldeko botoa. Simetria ederra.
Desdelaserenak ez dauka identitaterik. Ez daki nor den ezta norekin bat egiten duen ere. Hori bai, badaki jakin, Estatua daukala. Bere Estatua. Espainiako Estatua. Eta horrekin uko egin diezaieke identitatea bezalako ez-gauza guztiei
Te estaba escribiendo una respuesta, pero se apago el ordenador y se fue a la porra, estaba intentando hacerlo en euskara, que no es lo mio, asi que resumo en castellano:
Muchas gracias por tu respuesta. Se te ve persona educada y de pensamiento. En adelante procuraré el mismo tono.
Tengo para mi que acabarás siguiendo los pasos de Josu Jon Imaz o de Joseba Arregi.
Por eso no quieres entrar en aguas profundas. Tal vez descubras lo que en este momento no procede.
No estoy enfadado. Lo de Arenys me deja tan frio como un trece-cero de la selección española. Pero me pregunto si tu partido lo tomaría tan a guasa como si en Vitoria organizaran una consulta para independizarse de la CAPV. Se que tu mantendrias el humor…
También se lo que pasa en China, en Corea y en Iran. Allí los derechos universales se transgreden cada dia. Pero por eso no dejan de ser derechos universales.
Kizkur nos ha dado la clave, sin saberlo. Efectivamente hace 600 años nadie sabía de España, Euskadi ni la carabina de Ambrosio. Eran años sombrios, de guerras, traiciones, crueldades e injusticias manifiestas. La diferencia es que hoy tenemos otro concepto ético de la existencia, de la política, y de lo que haga falta. Se puede intentar cambiar todo, mientras los medios sean éticos. Las payasadas son payasadas. Lo de Arenys – por cierto, Josu, no exageres, allí no apareció el ejercito para impedir la consulta – ha sido una payasada. Lo del Plan de Ibarretxe otra. Lo dijeron hasta en tu partido.
Ados. Bat nator zurekin Josu eta hemen batek bainan gehiagok ematen dituan iritziarekin.
Gure herriaren egoera duela mende aunitzetan finkatu da, gorapenak milaka izan dira doike, eta izanen dira.
Bainan gauza bat eduki beharko dugu tinko, beti aintzina, gauzak ongi egiten, presioa bultzatzen Europan eta abar.
Eta nola ez, mende aunitz dire, etorkizunari begira gure herria betetzeko, eskuaraz, doike.
Eta nola ez, bertze hizkuntzetan.
Agur eta ohore !
Imanol, te agradezco la disposición a ponderar las posibles cualidades de un político de estos que tan desprestigiados se encuentran en los últimos momentos. Pero yo no haría un cocktail con Josu Jon y con Arregi. Josu Jon ha defendido unas posiciones en el seno del partido que no gustaron a muchos, y por eso se retiró. Pero ni abandonó el partido ni se ha dedicado a zaherirlo desde el exterior. Arregi es a todas luces un converso resentido. Vive obsesivamente el empeño en descalificar a su antiguo partido. Me parece un grave caso de deslealtad que no se da, ni de lejos, en Josu Jon. Por lo demás… es saludable discrepar y debatir amigablemente sobre las discrepancias.
Goraintziak, kazetari. Zuzen, zintzo eta zorrotz ikusten zaitut.
No puedo estar de acuerdo en que no es zaherir a tu partido pronunicar aquella frase en aquel evento corporativo en el que se hablaba de presuntas «aventuras», apenas unos días después de la derrota del PNV en las últimas elecciones al Parlamento de Vitoria en las que tu partido resultó la minoría más votada.
Hablo, claro está, de Josu Jon.
Pero, al hilo de lo que se decía en este artículo, me gustaría decir que no se puede comparar el referendum propuesto por Ibarretxe y apoyado por la Izquierda Abertzale, al que el Estado diligentemente se apresuró a perseguir formalmente, con este sainete a la catalana de hoy, derivado de aquella iniciativa de Arenys de Munt, como hace Imanol.
Sí, claro que Anasagasti y Azkuna y otros tenían miedo, que les parecía demasiado atrevido, poco menos que una aventura! Por qué crees que el senador no tiene ningún problema en apoyar este referendum de opereta en su Blog? Pues porque sabe que no va a ninguna parte, querido amigo. Por qué si no?
Es un txorrada como la copa de un pino este ‘referendum’ de patio de colegio, y el Estado, que no es tonto, lo ha tolerado, porque sabe que es un acto de desahogo del independentismo platónico catalán, como los goles del FC Barcelona.
Una iniciativa cuya cabeza visible es el presidente de un club de fútbol. Esclarecedor.
Donatien