Me resultaría imposible condensar en un solo post todos los acontecimientos políticamente relevantes en los que me he visto involucrado desde que publiqué la última entrada, el día siete de diciembre del año en curso. Afortunadamente, su notoriedad pública me exime del deber de explicar a los seguidores del blog por qué me he mantenido en silencio desde entonces. La caótica vorágine reuniones, encuentros y entrevistas de todo pelaje en la que me he visto sumido en las últimas semanas, me han impedido dedicar a este foro el tiempo y la atención que hubiera deseado.
En cuestión de días, mi circunstancia personal ha cambiado ostensiblemente: he renunciado al escaño que ocupaba en el Congreso de los diputados, para pasar a formar parte del Gobierno vasco, como consejero de Administración Pública y Justicia y portavoz. Todo ha cambiado en mi vida cotidiana. Los lugares de trabajo, las relaciones cotidianas, los quehaceres, las responsabilidades y, por supuesto, las condiciones de la comunicación con los ciudadanos. De ahí que, entre otras cosas, esté reconsiderando seriamente el mantenimiento de esta bitácora. No he tomado una decisión definitiva sobre el asunto, pero me parece evidente que un consejero del Gobierno vasco -y por añadidura, portavoz del Ejecutivo- ha de hacer uso de plataformas y registros comunicativos distintos a los de un parlamentario. Esa es, al menos, mi percepción.
Ez dut erabat bazterrean uzten blog-arekin jarraitzeko aukera. Baina horrela egitekotan, gauza guztiz ezberdin batekin jarraituko nuke. Baten batek esan dit, bihotzez eskertuko lukeela Bermeoko abertzale historikoen zerrendarekin jarraituko banu. Ez da ideia txarra. Beste norbaitek sugeritu dit mezu politikoen ordez -horiek soberan ere aireratuko ditut eta Eusko Jaurlaritzaren bozemaile gisa- hausnarketa eta bizikizun pertsonalak jaso ditzakedala. Pentsatuko dut. Eta ingurukoen aholkua entzun ondoren, erabakiko dut nola jokatu. Pena ematen baitit, bene-benetan, ia bost urtetan zehar zintzo-zintzo elikatu dudan seme kuttun hau betirako zokoratzea.
En cualquier caso, como se me ha echado encima el fin de año, no quería dejar de cumplir con el rito social de despedir 2012 -con la imagen gráfica de un bello ocaso obtenida ayer mismo en la costa bizkaina- y desear a los lectores un feliz 2013. Hala bedi
Enhorabuena por el cambio.
Pero aprovechando este último día del año, te pediré un favor:
Deja a un lado la política (aunque sea un poquito) y dedica ese precioso tiempo a gobernar (dentro de tus posibilidades, claro)
Mucha suerte!!
Muy estimado Josu
Se te va a echar de menos aunque parece bastante incompatible mantener un blog de opinión mientras se es Portavoz del EJ. Lo dicho, lo que hagas bien estará
Besarkada bat
Carlos
Aunque pensandolo mejor Josu, quizás si sería interesante que abrieses un blog como Portavoz. Por lo menos a los que seguimos la política seguro que nos gustaría. Un blog en el que puedas dar algo más de detalle del porqué de alguna de las decisiones (que seguro que las habrá muy complicadas) más alla de los escuetos 30 segundos que nos dará la ETB…
Podría estar muy bien…
Carlos
Me daría mucha pena que no escribieses en la bitácora. Ha sido para mí un lugar donde he podido encontrar informaciones de verdad porque hoy día no se puede uno fiar uno de lo que se escribe en los periódicos. Entiendo que la nueva responsabilidad abarcará todo tu tiempo y me parece bueno que sea así. Pero no te olvides de informarnos de vez en cuando porque los periódicos sólo nos cuentan cuentos. Nire babes guztia duzu!
Urte berri on zuretzat ere, Josu, eta zorte on. Beharko dezu (degu) eta
No sé otros pero yo lo entiendo . De todos modos considero que tambien puedes emplear este blog para contarnos cosas de tu nuevo puesto y usarlo para tus comunicaciones. No creo que no se pueda hacer.
Zorionak eta urte berri on y suerte en tu nuevo puesto.
Bueno, Josu, es una pena que abandones esta tu bitácora. Bitácora que, dicho sea de paso, considero más nuestra que tuya, dándole al adjetivo posesivo –permíteme el atrevimiento- la mejor de las consideraciones posibles.
Sinceramente, te pido perdón pues por lo que haya podido molestar con mis opiniones en alguna ocasión. Y en todo caso, te estoy agradecido por este pequeño –y sin embargo cualitativamente muy grande- espacio de libertad que sin trampas ni censuras nos has regalado a todos por encima de discrepancias políticas varias. La verdad, no está muy sobrado el panorama político de lugares así.
Lástima; la Carrera de San Jerónimo, a la par que mis entradas en Internet, sin duda alguna serán a partir a ahora ya un poco más aburridas.
Una vez leí –no recuerdo donde- que para ser un buen político es necesario ser portador de una salud de hierro; en ese terreno te deseo la superior de las saludes metálicas posibles; y en lo personal, lo mejor para tu nueva etapa.
Agur, muchas gracias y feliz año.
Saludos cordiales
Posdata.- Los políticos suelen tener cambios de opinión casi siempre decepcionantes (la viabilidad del mantenimiento de este foro puede ser una grata excepción más)… la esperanza, lo último que se pierde.
Y que usted (y los suyos) tenga /n también un próspero y feliz año uno tras el fin del mundo…
P.D: Si se me permite… PROTESTO (y mucho)… Aunque sea de ciento en viento … es una gozada leerle… por si mi voto cuenta aquí lo dejo. Además vd puede limitarse a exponer datos… eso no sería incorrecto aunque algunas opiniones de algunos lectores podrían serlo….
Kaixo Josu
Jaurlaritza berria osatzen hasi zenean izan nuen poztasun handienetako bat zure aukeraketak eman zidan, hurrengo urte gogorretan bertan beharko diren pertsona bizkor, zintzo eta langileen eredutzat bai zaitut.
Ez gera ezagutzen, baina azken urteetan blog hau irakurriz atera dudan zuri buruzko iritzia okerra denik ez dut uste eta horrexegatik, nahiz eta ulertzen ditudan zure dudak, esan benetako pena emango lidakela zure idatziak irakurtzeari uztea, beraz eta asko eskatzea ez bada, adibidez Kontzertuaren inguruan egin dituzun idatzien modukoak argitaratzea animatzen bazera, aldez aurretik, mila esker.
Animo eta zortea izan dezazuela egin behar berrietan
Josu G.
Eskarrik asko eta zoixonak! Urte barri on!
Urte berri on, Josu. Eta muxu handi-handi bat.
Josu,
Hay en la blogosfera comparada casos de ministros -justamente me viene a la memoria uno de un «país nórdico»- que siguen escribiendo informalemente en su Blog como si tal cosa.
Creo que si es cierto que quieres llevar a cotas de transparencia y gestión la administración pública vascongada vigente de acuerdo al modelo de ese tipo de países y alejarte del modelo suerño cercano al que tan próximo estamos por razones obvias (y más aún cuando se inaugure la línea de AVE, que no unirå Bilbo con Hamburgo-Estocolmo-Stavanger sino con Valladolid-Madrid-Málaga), tal como expusiste al tomar el cargo de Primer Ministro que motivará tu gestión, no deberíascambiar este aspecto de la informalidad de un Blog, aunque no lo uses del mismo modo que antes y lo dejes como símbolo de la continuidad de tu vida civil.
Tmar un cargo a la nórdica, no a la hidalga, no supone tu muerte civil, Josu. No es más cargo representativo el ser Primer Ministro que el ser Legislador, al menos si consideramos a Montesquieu aún vivo. Al contrario, el cargo que asumes es de gestión popular directa, es de quitarse la chaqueta y, sin por ello desprenderse de la corbata, sí aflojarse el nudo y remangarse.
Por supuesto no deberás tener tanto tiempo como antes, por tanto no deberías ser tan locuaz como antes, pero creo que deberías mangener abierta esta grata bitácora.
Sé que la responsabilidad ahora abruma, que tendrás que responder a auténticos entuertos como el desastroso comienzo de tu administración en el departamento de Inseguridad, pero cerrar este grato Blog puede parecer una huída y, desee luego, símbolo de opacidad corrupta más que de transparencia nórdica.
Suerte buena, porque la vas a necesitar.
Deaparezca o no este blog(ya sabemos que un blog si se quiere llevar bien requiere mucho tiempo)pero ante todo !Feliz Año¡.Y como quizas ya no tenga oportunidad,solo desear al nuevo Lehendakari,a ti,y a todo el equipo que compone el nuevo gobierno, suerte y saber hacer,para haber si se puede conseguir que este pais salga adelante.Me imagino que estarás ahora como un hijo que se va de casa al que los padres no le dan mas que consejos y le dicen que creen que tiene que hacer,haz esto,haz aquello,pero en vez de padres serán muchos ciudadanos…jejejej,se os intentaran unir muchos parasitos que solo quieren medrar,solo espero que sepais quitarolos del medio.Bueno, Felicidades por el nuevo cargo,y solo espero que os rodeeis de los mejores en cada departamento para haber si conseguimos salir de esta,y que seamos participes para la bueno y lo malo,un buen ejemplo es el ayuntamiento de Bilbao,Azkuna a hecho camino.no iba mas que felicitarte el año pero al final me he liado…jejejejej,Suerte y !Feliz Año Nuevo¡
!Zorionak¡Josu
Aunque hace años que nos vemos, he visitado periódicamente tu blog y he seguido tu brillante trayectoria en Madrid.
Feliz 2013 y mucho éxito en tu nueva andadura. Aunque la situación es difícil, para la cartera de Administración Pública se ha elegido al mejor.
Ya empezamos.
Nada más empezar el gobierno del PNV, la primera en la frente y PARA LOS DE SIEMPRE.
Dóciles dóciles vais a aplicar el repago farmacéutico.
¡Vaya comienzo!
Buuufff!!Menos mal!! ya no sale el robot ese diciendo que se caducaba el blog!! Me había pillado un mosqueooooo…..
Éste no necesitaba usar de inventos: